Emiliya:

سلااام به همگی خوووبیدددد؟؟

اینم قسمت سوم روح سرد اومید وارم راضی باشید

بازم مثل همیشه نظر فراموش شنه بوووس باااای

EP2:

جیون:جیغغغ تیــــفانیـــــــــی..

دویدم سمتش از سرش خون میومد و بیهوش بود زیر بازوش رو گرفتم و بلندش کردم و با تام قدرتم بردمش سمت درمانگاه مدرسه..

چند دقیقه بعد

خانم سان مین:جیون به نظر میاد یکی تیفانی رو هول داده باشه که این جور بد سرش ضربه خورده..

جیون:سان مین شی حالش خوبه الان؟

خانم سان:آره خوبه آرام بخش بهش زدم فعلا خوابیده..تو هم بهتره بری توی اتاقت کم کم داره شب میشه..

جیون:باشه مرسی مراقبش باشید..

پفی کردم و آهسته و سر پایین رفتم توی اتاقم ..واای تیفانی تو چت شده..

لباسم رو عوض کردم و یه دوش گرفتم وقتی توی وان حمام بودم و چشمام رو میبستم احساس میکردم یکی بالای سرمه ولی وقتی چشمام رو سریع باز میکردم کسی نبود..

از حمام اومدم بیرون و رفتم توی رخته خوابم خوابیدم..

در خواب:

تیفانی:اه جیون اون رو ول کن بیا اینجا کمکم کن پیانو بزنم..

جیون:خههه باشه عزیزم صبر کن چند تا لباس پیشتر نمونده که اتو کنم اا الان میام دیگه..

تیفانی لباش رو آویرون کرد و برگشت سمت پیانو و همین جوری با دستش چند تا دکمه رو به نرمی فشار داد..

کارام تموم شد رفتم پیشش..

جیون:خب چی بزنم آهاان..

دستمام رو گذاشتم روی پیانو و یواش یواش شروع کردم به زدن و آروم آروم سرم روی به چپ و راست تکون میدادم..

تیفانی:وااو چه خوشگله بزن بزن..

وسط های پیانو زدن فراموش کردم چی بود ادامش:اووووففف ادامش رو یادم نمیاد..

تیفانی دستاش رو به هم زد:نظرت در مورد این چیه؟

تیفانی شروع کرد به زدن جالب بود لبخندی زدم که بعد تبدیل به یه ترس عجیب شد..صبر کن ببینم تیفانی که بلد نبود پیانو بزنه..

سرم رو آروم برگردونم که کنارم رو نگاه کنم که دیدم دست تیفانی شده پوس پوسی و چروکیده زشت خیلی ترسیده بودم میترسیدم قیافه اش رو ببینم صدای پیانو قطع شد آب دهنم رو قورت دادم و سرم رو برگردوندم و با دیدن تیفانی که انگار صدسال پوسیده بود و دوتا چشماش بیرون آومده بود و خون میومد وحشت کردم جیغی خفیف کشیدم..

از خواب که پریده صورتم از ترس عرق، خیس خیس شده بود..نفس نفس میزدم بدترین کابوس عمرم بود اصلا خواب نبود خیلی واقعی به نظر میومد..

لباس خوابم رو عوض کردم و از اتاقم زدم بیرون و رفتم سمت درمان گاه مدرسه و در رو باز کردم با دیدن تیفانی اونم سالم روی تخت نفسی راحت کشیدم..رفتم داخل و پیشش نشستم..دیگه از ترس اون چیزی که دیدم خوابم نمیومد..

انقدر نشستم اونجا که کم کم داشت خوابم میبرد ظرف آبی رو که مخصوص بیمارای درمانگاه بود رو برداشتم و با دستمال خودم رو خشک کردم(صورتم که عرق کرده بود) که با دیدن یه دختر وحشتناک با پوستی تیکه تیکه شده خونی و لباس بلند سفید که انگار میخواست با اون چاقی بزرگ توی دستش به من حمله کنه سرم رو سریع آوردم بالا ولی چیزی نبود..داشتم میترسیدم..خیلی واقعی بود وای حتما تعصیر اون خواب لعنتیه..

صبح شده بود اصلا نفهمیدوم چه جوری خوابم برده بود..بلند شدم تیفانی روی تخت نبود بلند شدم و رفتم جلو تر با احساس کسی پشت سرم برگشتم با دیدن تیفانی اونم سالم جلوی روم لبخندی زدم..

جیون:تیفی..

رفتم سمتش و دستش رو گرفتم فقط خیره نگاهم میکرد..

جیون:حالت خوبه..بهتری..چرا حرف نمیزنی..

جیون سرش رو برگردوند که پشت سرش رو نگاه کنه ولی کسی نبود در همین حین یه لحظه صورت تیفانی جای صورت همون دختر پوسیده رو گرفت و نیشخندی زد و دوباره به حالت عادی برگشت..

جیون:کسی که نیست به چی خیره شد..

تیفانی که صداش انگار عوض شده بود به آهستگی:بیا بریم..

دست جیون رو گرفت و بردش بیرون..دست جیون رو خیلی محکم گرفته بود توی دستش و کشون کشن همراه خودش میبرد..

جیون:تیفانی اییییی اروم تر دستم درد گرفت..واایساا..واایساا..

تیفانی ایستاد ولی برنگشت و دستم رو ول کرد و زیر لب چیز هایی رو زمزمه میرد..

رفتم جلو و دستم رو گذاشتم روی شونه اش:تیفانی.؟!

تیفانی سرش رو برگردوند و به چشمام خیره شد ..یا مسیح چرا چرا چشم های تیفانی سفید شده..تیفانی جیغی زد و بیهوش افتاد روی زمین من از ترس رفته بودم توی دیوار و با ترس به تیفانی نگاه میکردم..خدایا این چرا همچین شده چرا ..وای پاهام داره از ترس میلرزه چی کار کنم آروم با ترس زمزمه کردم:تیفی..ابجی خوبی؟؟

رفتم طرفش و چند بار تکونش دادم واقعا بیهوش بود سهون رو دیدم که از مسیر ما داشت میومد صداش کردم کمکم کرد که ببریمش توی اتاق ..

در اتاق:

سهون:این دو روز اتفاق های عجیبی افتاده خبرش رو که داری؟؟

جیون:نه چه طور من فقط از اوضاع تیفانی خبر دارم مگه چیز دیگه ای هم هست؟

سهون:دیشب یکی از دخترا توی دست شویی صدای جیغش فت بالا همگی ریختیم اونجا وقتی اوردیمش بیرون حالش خوب بود و فقط میلرزید اون گفت توی دستش شویی یکی انگار از بالای سرش یه سطل پر از خون روی سرش خالی کرد ولی وقتی ما در دستشویی رو روش باز کردیم چیزی نبود و اون خونی نبود..

جیون:یعنی اینکه اون خیال کرده خونی شده ولی بعدش انگار هیچ اتفاقی براش نیفتاده باشه..عجب..

یعنی چه اتفاقی داره میفته این چند روز سرایدار خیلی بد نگاهم میکنه یه جورایی ترسناک..

سهون:حتی جین وان هم میگفت وقتی میره دست شویی  صدای یه دختر رو میشنوه که داره گریه میکنه ولی کسی هم نیست ..

جیون:یعنی هیچ کس به جز داداشت اون صدا رو نمیشنوه!!

سهون اومد حرف بزنه که تیفانی از خواب پرید و با قیافه معوم ترس دیده اش اومد سمتم  و خودش رو انداخت توی بغلم..

بغلش کردم و آروم موهاش رو نوازش میکردم و سعی در آروم کردنش داشتم

تیفانی:من..من میترسم جیون تنهام نزار..اون میخواد من رو بکشه..

جیون:شییییی روم باش من همین جام..کسی کاریت ندار عزیزم فقط کابوس دیدی..

جیون:سهون تو پیش تیفانی باش من میرم یه سرگوشی به آب بدم واقعا یه اتفاق های بدی داره میفته..

تیفانی رفت پیش سهون سهون برای آروم کردنش اون رو گذاشت روی تخت و کم کم باهاش حرف زد تا اینکه آروم بشه ..

از اتاق زدم بیرون باید میرفتم اتاق مدیر..الان همه بچه ها سر کلاس هاشون هستدن و کلاس ما ورزش دارند پس فرصت خیلی خوبی بود

داستم یواش میرفتم سمت اتاق مدیریت که با کشیده شدن بازوم به سمت عقب به خودم اومدم..

اه بازم همون پسره لی جون بود..

لی جون:کجا با این عجله..

اومدم حرف بزنم که در اتاق باز شد سریع با یه حرکت لی جون رو شوت کردم توی کمد و خودمم رفتم داخلش و در رو بستم جلوی دهن گشاد لی جون رو گرفتم . به حرف های مدیر و سرایدار گوش دادیم..

سرایدار با اون حن ترسناکش:من خودم حسابش رو میرسم اون دختر مال منه..

مدیر با ترس:ولی اون بیدار شده اون خود میخواد که انتقام بگیره..اونم از توو..

سرایدار:برای همین هم میگم اون دختر مال منه خون قربانی جیون میتونه ما رو از شر سامانتا نجات بده..

مدیر با ترس:بعد از کشتن قربانی هاش میاد سراغ من و توو چرا نمیفهمی وقت ندایم..

سرایدار:خودم اون دختر رو کشتم خودم هم نابودش میکنم..

گیج شده بودم چه کشتنی ..چرا اون میخواد من رو بکشه..بیشتر از هر وقتی ترسیده بودم

لی جون سرش رو برگردوند و با نگرانی نگاه من کرد..

لی جون به آرومی:چرا اونا میخوان تو رو بکشند..

جیون:شیییییی..

دوباره به حرف هاشون گوش کردم:ما وقت کمی نداریم..تو باید توی غذای جیون ماده بیهوشی بریزی..من میرم سراغ مراسم مربوط قربانی..

یااا خدا قربانی چی من باید سر در بیارم..ببا رفتن مدیر و سرایدار من و لی جون از کمد اومدیدم بیرون..

لی جون با کلافگی:د حرف بزن دیگه..

جیون:بعدا بهت میگم ولی فعلا باید دنبال سر نخ باشم..

لی جون باهام پاییه شد و تمام بدی های بینمون رو فراموش کرد و پا به پام دنبال  سر نخ بود..

یه لیست خاک خورده مال دانش آموزان 5 سال پیش ر پیدا کردم با برداشتنش از زیر کتاب ها یه عکس ازش افتاد زمین..

برشداشتم عکس یه دختر بود با لباس سفید بلند و تمیز و خوشگل..انقدر قیافه نازی داشت که با گفتن صابت نمیشد..

وقتی بیشتر بهش خیره شدم قیافه ترسناکی رو توی ذهنم زش ساختم ..نکنه این همون کسیه که مدیر و سرایدار ازش حرف میزدند..چرا چرا کشتنش..

لی جون:بهتر بریم الان زنگ میخوره ما رو اینجا ببیند همه چیز تمومه..

با لی جون از اونجا رفتیم و همگی توی اتاق من و تیفانی جمع شدیم..

من و تیفانی به اضافه لی جون سهون و داداش کوچیکه اون یعنی جین وان توی اتاق بودیم..

جین وان:یعنی میخواید بگید اینجا طلسم شده..

تیفانی:اون کیه که میخواد همه رو بکشه؟!!

جیون:نمیدونم فقط میدونم که ما باید هوای هم دیگه رو داشته باشیم و با کمک هم یه گروه تشکیل بدیم و از خودمون محافظت کنیم..

سهون:ای بابا میگم این چیزا همش چرت و پرته حقیقت نداره..برین بخوابید فردا اگه نیدید همه چیز بهتر بشه هاا

بلند شید بلند شید برید بخوابید..

سهون همه رو متفرق کرد و با داداشش رفتن توی اتاقشون..

من و تیفانی چون میترسیدیم هر دو روی زمین کنار هم خوابیدیم..

صبح از خواب بیدار شدم و تیفانی رو بلند کردم..تیفانی رفت کنار پنجره و به بیرون نگاه کرد..

تیفانی:عجیبه امروز هوا بارونیه؟

همین که تیفانی این حرف رو زد صدای جیغ یکی از دخترا اومد ..سریع رفتم سمت صدا تیفانی هم پشا سرم اومد همه جمع شده بودند سرم رو کردم بالا دیدم به دیوار یه دختر پایه 3 حلقه آویز شده بود اونم با سیم خار دار..خیلی صحنه وحشتناکی بود حالم داشت بهم میخورد..یکی از چشماش در امده بود و لباشم به هم دوخته شده بود..اووقق حالم داشت بد میشد..

تیفانی از ترس من رو بغل میکرد و گریه میکرد..دوست همون دختره داشت بلند بلند کریه میکرد و مدام میگفت سان یول..

از راه دور سهون  لی جون رو دیدم با نگرانی نگاهشون کردم اونا هم مثل من ترسیده بودم ..

همین که مدیر رو دیدم پشت جمعیت مخفی شدم نبای من رو میدید..

مدیر:همگی خوب گوش کنید..اینجا خطر ناکه فرار کنید از مردسه برید بیرون اون میخواد همه ما رو بکشه..

ا این حرف همه از ترس به این طرف و اون طرف میرفتند..در ها همه قفل شده بودن اونم از بیرون..همگی توی مدرسه زندونی شده بودیم..

دخترا از ترس گریه میکردن و جیغ میکشیدن...من خودم ترسیده بودم ولی برای آروم کردن تیفانی خونسردانه عمل میکردم که واقعا سخت بود..

صدایی از توی بلندگو همه جا پخش شد..

ـ:وقـــــــــــــــــــــــت مردنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه..


سامارا نقش روح سرد داستان:


خوب چه طور بود راضی بودید؟؟
فکر کنم جای ترس کلی خندیدی نهه؟؟خههه
نظر فراموش نشه اونم یه خیلیییییییی تا ادامه رو بزارممم
بووس باای همگی